SANTONG TSINELAS..

Pasikat na ang araw ng ikaw ay bumangon sa iyong higaan.
Masakit pa rin ang ulo mo at lasa mo pa rin ang alak sa’yong bibig lalo na kung ikaw ay dumidighay. Ginagap mo agad ang isang basong tubig para magmumog.
Puyat ka na naman dahil sa gimik nyo kagabi, anong oras ka nga ba nakauwi? Siguradong kasama mo na naman ang mga barkada mong walang naitulong kundi sakit ng ulo.
Sinamantala mo ang dalawang araw na pagpunta ng magulang mo sa Baguio kasama ang iyong mga kapatid. Alam mong Linggo ngayon at kutob ko ay may lakad ka na naman mamaya.
Hinahanap mo ang bagong tsinelas na binili mo nung makalawa na nagkakahalaga ng dalawang libo. Sobrang init ng ulo mo dahil na rin siguro sa pawala na ang tama mo,kaya kahit si Rita na iyong pinsan, at wala pang isang buwan na nagbabakasyon sa inyo ay pinagbuntunan mo, nakita mo sya ng tanghaling iyon na nagluluto ng pananghalian, agad mo syang kinumpronta.

Pinaparatangan mo sya na itinago nya ang iyong tsinelas, ngunit buong pagtanggi ni Rita sa iyong akusasyon, sumbat at panlalait ang ibinabato mo sa kanya, pero nakalimutan mo ata na anak sya ng iyong tiyuhin na nagkasakit dahil sa pag aalaga sa inyong bukid? Naging maaanghang na ang binibitawan mong salita sa kanya, wala syang magawa kundi sumagot ng mahinahon, isang katangian ng mga probinsyano. Sa sobrang galit mo ay nabato mo sya ng suklay na tumama sa kanyang kilay, nakita mo na may pulang likido na bahagyang tumutulo dito, Wala ka pa ring pakialam bagkus sinabihan mo sya na lumayas sya sa harap mo, Dali-daling nag impake si Rita at tumalilis,
Nagkulong ka sa kwarto, mainit pa rin ang ulo mo at kahit tinatawagan ka na ng mga kaibigan mo sinasabi mo sa kanila na “magnanakaw ang pinsan mo”.

Sa iyong pag-iisa nakita mo ang bag na yantok na pasalubong sa’yo ni Rita,nung dumating sya sa inyo.
Agad mo itong kinuha at sinindahan sa may tarangkahan,

Huli na ng makita mo na ang laman ng bag ay ang tsinelas na sinasamba mo…